1932

Audobert and Stora odkrywają efekt fotowoltaiczny w selenku kadmu.  Selenek kadmu jest czuły na promieniowanie elektromagnetyczne, którego maksimum przypada na długość fali przy 730 nm (światło podczerwone). Właściwość ta pozwala stosować go do produkcji fotorezystorów, fototranzystorów, elementów optoelektronicznych, detektorów promieniowania podczerwonego, sensorów optycznych czy ogniw fotowoltaicznych.