1905

Albert Einstein podał wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego wykorzystując hipotezę kwantów Plancka. Uznał, że energia jest przekazywana elektronom w postaci porcji (kwantów energii). Według niego światło to strumień cząstek - fotonów, z których każdy niesie ściśle określoną porcję energii - kwant energii. Foton oddziałując z elektronem znajdującym się na powierzchni płytki metalowej, przekazuje mu całą swą energię. W przypadku, gdy energia wiązania elektronu W równa pracy, jaką należy wykonać, by wyrwać elektron z powierzchni płytki, jest większa od energii fotonu - zjawisko nie zajdzie, jednak gdy energia fotonu stanie się większa niż praca wyjścia W, elektron zostaje wyrwany z powierzchni płytki.